Στο τέλος της Κυριακάτικης λειτουργίας, ο παπάς ρωτάει τους πιστούς.
<<Πόσοι από εσάς έχετε συγχωρήσει τους εχθρούς σας;>>
Όλοι σήκωσαν το χέρι τους εκτός από μία μικροκαμωμένη γριούλα.
<<Κυρία Μαρία, δεν είστε διατεθειμένη να συγχωρήσετε τους εχθρούς σας;>>
<<Δεν έχω κανέναν>> απαντά αυτή, χαμογελώντας γλυκά.
<<Κυρία Μαρία αυτό είναι εξωπραγματικό. Πόσων χρονών είστε;>>
<<Ενενήντα οχτώ>>, απαντάει αυτή.
<<Ω, κυρία Μαρία, μπορείτε να έλθετε εδώ μπροστά και να μας εξηγήσετε, πως είναι δυνατόν, ένα άτομο να έχει ζήσει ενενήντα οκτώ χρόνια και να μην έχει ούτε έναν εχθρό στον κόσμο;>>
Η γλυκιά γριούλα κατεβαίνει το διάδρομο, έρχεται μπροστά, γυρίζει προς τους πιστούς και λέει:
<<Πέθαναν όλες οι παλιόγριες πριν από εμένα!>>
<<Πόσοι από εσάς έχετε συγχωρήσει τους εχθρούς σας;>>
Όλοι σήκωσαν το χέρι τους εκτός από μία μικροκαμωμένη γριούλα.
<<Κυρία Μαρία, δεν είστε διατεθειμένη να συγχωρήσετε τους εχθρούς σας;>>
<<Δεν έχω κανέναν>> απαντά αυτή, χαμογελώντας γλυκά.
<<Κυρία Μαρία αυτό είναι εξωπραγματικό. Πόσων χρονών είστε;>>
<<Ενενήντα οχτώ>>, απαντάει αυτή.
<<Ω, κυρία Μαρία, μπορείτε να έλθετε εδώ μπροστά και να μας εξηγήσετε, πως είναι δυνατόν, ένα άτομο να έχει ζήσει ενενήντα οκτώ χρόνια και να μην έχει ούτε έναν εχθρό στον κόσμο;>>
Η γλυκιά γριούλα κατεβαίνει το διάδρομο, έρχεται μπροστά, γυρίζει προς τους πιστούς και λέει:
<<Πέθαναν όλες οι παλιόγριες πριν από εμένα!>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου