Translate

Ο Χάρος και το κουμπί του Έλληνα

Ένας Έλληνας, ένας Ιταλός και ένας Γάλλος πετούν στην ίδια πτήση, όταν εμφανίζεται μπροστά τους ο Χάρος που τους λέει:
<<Ήρθα να σας πάρω τη ζωή, αλλά θα σας δώσω μία ευκαιρία. Μπορείτε να ρίξετε κάτι στο νερό και αν το βρω θα πεθάνετε. Αν όχι θα ζήσετε.>>
Πράγματι πετάει ο Ιταλός ένα κουμπί στη θάλασσα, βουτά ο Χάρος και το πιάνει. Ο Γάλλος μετά πετάει μία κλωστή, βουτάει ο Χάρος και πάλι το πιάνει. Τέλος ο Έλληνας πετάει ένα λευκό κουμπί στη θάλασσα και ο Χάρος βουτάει στο νερό. Ψάχνει από εδώ, ψάχνει από εκεί τίποτα.
<<Εσείς οι δύο θα πεθάνετε, αλλά εσύ Έλληνα πες μου, τι ήταν αυτό που πέταξες στο νερό και δεν μπορώ να το βρω;
<<Ντεπόν αναβράζον!>>.

Το ιστορικό Δημοτικό Θέατρο Απόλλων της Σύρου

 Το Δημοτικό Θέατρο Απόλλων της Σύρου κατασκευάστηκε την περίοδο 1862-1864 στην Ερμούπολη της Σύρου από τον Πιέτρο Σαμπό. Το κτήριο διαθέτει μία αίθουσα με τέσσερις σειρές θεωρία με κόκκινα βελούδινα καθίσματα και μία διακοσμημένη οροφή με πλούσιες τοιχογραφίες με παραστάσεις ποιητών και μουσικοσυνθετών, οι οποίες προσδίδουν μία εντυπωσιακή αίγλη στο χώρο αυτόν. Το θέατρο είναι χωρητικότητας 350 ατόμων, φιλοξενεί αρκετές εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις και στο εσωτερικό του επίσης φιλοξενείται <<Χώρος Αναμνήσεων του Θεάτρου Απόλλων>> με διάφορα εκθέματα όπως κοστούμια, αφίσες και άλλα αντικείμενα. Από τότε έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή των κατοίκων του κυκλαδίτικου νησιού από το σανίδι του οποίου έχουν παιχτεί σημαντικά έργα θεατρικών συγγραφέων και λυρικών στιχουργών.

Ένας Κρητικός στο Λιμάνι

Ένας Κρητικός κάθεται στο λιμάνι και περιμένει το πλοίο που θα τον πάει στον Πειραιά. Είναι εκνευρισμένος, γιατί το πλοίο αργεί να έρθει. Πάνω στα νεύρα του, αρχίζει και κλωτσάει οτιδήποτε βρίσκεται μπροστά του. Ξαφνικά κλωτσάει ένα λυχνάρι. Το λυχνάρι χτυπάει σε μία πέτρα, σκάει και βγαίνει ένα τζίνι. Το τζίνι βλέπει τον Κρητικό και του λέει:
- Ευχαριστώ αφέντη μου με γλίτωσες. Ήμουν τόσα χρόνια κλεισμένος εκεί μέσα ....Πες μου τώρα τι χάρη θέλεις να σου κάνω και θα σου την κάνω, για να είμαστε πάτσι...
-Θέλω, του λέει ο Κρητικός, να φτιάξεις ένα δρόμο από το Ηράκλειο μέχρι τον Πειραιά, να πηγαίνω με το αυτοκίνητο μου ή με το γαϊδουράκι μου!
-Δε γίνεται, του λέει το τζίνι, αυτό που ζητάς είναι τρομερά δύσκολο, ακόμα και για ένα τζίνι. Θέλει χιλιάδες τόνους άμμου, εκατοντάδες εργολάβους, τεχνικούς, χιλιάδες εργάτες, και ας μη σου αναφέρω τα μπλεξίματα με τις κακοτεχνίες, τα φακελάκια, τα ΙΚΑ, μίκα, σύκα και όλες τις άδειες...Σκέψου κάτι λίγο πιο εύκολο. Πράγματι σκέφτεται ο Κρητικός και του λέει:
-Θέλω να κάνεις τη γυναίκα μου να με καταλαβαίνει...
Και τότε το τζίνι του απαντά:
-Από που είπες ότι θες να ξεκινήσει ο δρόμος;