Πολλοί άνθρωποι λένε ότι έχουν δει το θάνατο. Έτσι νομίζουν..., το θάνατο μπορούν να τον δουν μόνο όταν βρίσκονται σε βαθύ διαλογισμό-εκεί που ο θάνατος σβήνει όπως σβήνει το σκοτάδι όταν έρχεται το φως. Οι πάντες όμως πιστεύουν ότι έχουν δει το θάνατο, επειδή έχουν δει κάποιον να πεθαίνει. Το να δουν κάποιον να πεθαίνει, δεν σημαίνει πως έχουν δει και το θάνατο, γιατί δεν μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει μέσα στον άνθρωπο που πεθαίνει. Ο άνθρωπος απλώς αλλάζει σπίτι, μετακινείται από αυτό το σώμα, σε ένα άλλο σώμα.
Από τη στιγμή που η συνειδητότητα-η οποία είναι η ίδια του η ζωή-φεύγει από το σώμα, το σώμα είναι νεκρό. Το σώμα είναι φτιαγμένο από νεκρά πράγματα, από υλικά πράγματα. Η συνειδητότητα όμως που ακτινοβολεί μέσα μας, μέσα σε όλα εκείνα που αποτελούν το σώμα, είναι εκείνη που το κάνει να δείχνει ζωντανό. Και αυτό είναι κάτι που όλοι το γνωρίζουμε. Όταν είμαστε στεναχωρημένοι, όταν είμαστε λυπημένοι, δείχνουμε λιγότερο ζωντανοί. Ενώ όταν είμαστε χαρούμενοι, όταν είμαστε γελαστοί, όταν βρισκόμαστε μέσα στην ευδαιμονία, δείχνουμε περισσότερο ζωντανοί.
Η ζωή έρχεται από τις εσωτερικές πηγές του είναι μας - και η ζωή είναι αιώνια. Για αυτό τον λόγο και ο θάνατος είναι ανύπαρκτος, δεν έχει καμία υπόσταση, δεν υπήρξε ποτέ. Είναι απλώς μία αλλαγή την οποία δεν μπορούμε να τη δούμε με τα μάτια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου