Ααρών

Ήταν ο μεγαλύτερος αδερφός του Μωυσή. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1356 π.Χ.. Ήταν ψηλός, δυνατός, θαρραλέος, μιλούσε ωραία και είχε δυνατή φωνή σαν καμπάνα. Γι'αυτό και ο Μωυσής, βραδύγλωσσος, όταν πήρε εντολή απ'το Θεό να παρουσιαστεί στο Φαραώ και να του ζητήσει την απελευθέρωση του λαού του Ισραήλ, είχε μαζί του τον Ααρών. Αρχηγός βέβαια των Ισραηλιτών ήταν ο Μωυσής. Η Παλαιά Διαθήκη τον ονομάζει δεξί χέρι και φωνή του Μωυσή. Ο Ααρών προσπάθησε να πείσει το φαραώ να αφήσει τους Ισραηλίτες να φύγουν για την πατρίδα τους. Ο Φαραώ αρνήθηκε και έκανε σκληρότερη την τυραννία. Ο Ααρών παρουσιάστηκε και πάλι στο Φαραώ. Μα αυτός και πάλι αρνήθηκε. Τότε ο Ααρών με τη δύναμη του Θεού άφησε το ραβδί του και αυτό έγινε φίδι, που κινούσε απειλητικά τα γλωσσίδια του κατά του Φαραώ. Ο Ααρών το έπιασε από την ουρά και ξαναπήρε τη μορφή ραβδιού.

 Την άλλη μέρα ο Ααρών μπροστά στο Φαραώ άπλωσε το ραβδί του πάνω από τον ποταμό Νείλο. Τα νερά του ποταμού μεταβλήθηκαν σε αίμα, τα ψάρια ψόφησαν, οι άνθρωποι δεν είχαν νερό. Ο Φαραώ όμως έμεινε αλύγιστος. Θεωρούσε τα θαύματα αυτά πράξεις μαγικές. Μόνο όταν έπεσαν οι 10 πληγές, ο Φαραώ άφησε τους Ισραηλίτες να φύγουν.
 Στην έρημο ο λαός του Ισραήλ υπέφερε από την πείνα, τη δίψα, την κάψα της ημέρας, την παγωνιά της νύχτας, τα φαρμακερά φίδια. Για όλα τούτα τα βάσανα κατηγορούσαν το Μωυσή και τον Ααρών. <<Κατάρα που μας βγάλατε από την Αίγυπτο>>, φώναζαν. Και όταν ο Μωυσής έλειπε στο όρος Σινά, για τις δέκα εντολές, ο λαός ζήτησε από τον Ααρών να προσευχηθεί σε άλλους θεούς, για να λυτρωθεί από τις συμφορές. Ο Ααρών επέτρεψε να κατασκευάσουν και να προσκυνήσουν ένα χρυσό μοσχάρι. Το αμάρτημα του ήταν μεγάλο, αλλά ο Θεός τον συγχώρεσε. Έγινε αρχιερέας του Ισραήλ και από τους απογόνους εκλεγόταν πάντα οι αρχιερείς. Του έχει επιβάλει όμως και μία τιμωρία: Να μην αξιωθεί να φτάσει στη γη Χαναάν. Πέθανε στην έρημο σε ηλικία 123 ετών.