Είναι και αυτή μία έκφραση που την ακούμε τακτικά και ο πρώτος που την είπε και έφθασε στην εποχή μας, ήταν ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Μία μέρα που είχαν ορίσει σύναξη, για να πάνε να κρατήσουν καρτέρι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχαν ότι θα περνούσαν από ένα χωριό Αρβανίτες, ένα από τα παλικάρια του αργούσε να έρθει. Κι αυτός ήταν ένας παπάς,
που είχε παρατήσει τα τελετουργικά του καθήκοντα και είχε αφιερωθεί στον άγιο αγώνα της απελευθέρωσης της πατρίδας του από τους άπιστους εχθρούς. Εκεί που ήταν έτοιμος να δώσει εντολή στο ασκέρι να ξεκινήσει, να σου και φάνηκε από μακριά να έρχεται τρέχοντας ο παπάς-Λευτέρης. Σε ερώτηση του Γέρου, γιατί άργησε, αυτός απάντησε πως καθώς περνούσε από το χωριό είδε τη χοίρα του κακομοίρη του Θανάση που σκοτώθηκε, να προσπαθεί να ζευγαρώσει το χωραφάκι της, αλλά της ήταν αδύνατο. <<Τότε τη λυπήθηκα και κάθησα να τη βοηθήσω>>.-Ή παπάς-παπάς ή ζευγάς -ζευγάς θα είσαι, του είπε ο Κολοκοτρώνης και έδωσε εντολή να ξεκινήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου